In 1988 werd, gebruikmakend van de grondwettelijke vrijheid van onderwijs, de eerste hindoeschool in Nederland gesticht. Momenteel zijn er zes, met in totaal ruim 1600 leerlingen van voornamelijk Hindoestaans-Surinaamse herkomst. Anders dan islamitische scholen, komen hindoescholen nooit (negatief) in het nieuws en worden hun kwaliteit en leeropbrengsten ook positief beoordeeld. Hindoescholen vertegenwoordigen een vorm van vrijwillige, zelfgekozen segregatie. Tegenstanders hiervan voeren aan dat zij zich daarmee buiten de Nederlandse samenleving plaatsen en dat er van een adequate voorbereiding van de hindoekinderen op integratie en participatie nooit sprake zal kunnen zijn. Voorstanders van aparte hindoescholen stellen echter dat zij, net als de katholieken en protestanten in het begin van de vorige eeuw, institutioneel gesegregeerd onderwijs als een tussenfase zien in een emancipatieproces. Juist door hun religieuze en culturele achtergronden als vertrekpunt te nemen ontwikkelen de hindoekinderen een eigen identiteit die hen in staat stelt als volwaardig burger te participeren in de Nederlandse multiculturele samenleving.
Artikel
Geert Driessen & Michael Merry (2010). Hindoescholen in Nederland. Een alternatieve route naar integratie? In MIgrantenstudies, 26(1) 21-40)